Ερωταποκρίσεις

Α.Κ.: Δεν υπάρχει ο κίνδυνος αυτή η καταδεκτικότητα του πόνου που λειτουργεί αναλγητικά να στρεβλώνεται και το μέγεθος του πόνου να χρησιμοποιείται αναλογικά ως απόδειξη μεγάλων συναισθημάτων; Πόσο εύκολο είναι να βγεις απ' αυτόν τον φαύλο κύκλο; Γ.Μ . :  Δεν ξέρω αν όλοι έχουμε μια φαντασίωση πόνου, ακραίου πόνου, πόνου με την ένδειξη « προς φωτοστέφανο » . Εγώ έχω, Αλέξανδρε. Η κρυφή επιθυμία του μαρτυρίου, της αρένας με τα πεινασμένα λιοντάρια, της παγωμένης λίμνης που σε βουτάει ο Ρωμαίος αυτοκράτορας για να πάψεις να έχεις δέκατα από έρωτα. Φαντασιακός πόνος, που κάποιους τους έκανε Αγίους, κάποιους υψίφωνους και κάποιους του γιατρού. Όσο ελέγχεται και γίνεται κάτι άλλο (παιδί, ορατόριο, μπρούτζινος ανδριάντας, νουβέλα) δεν υπάρχει πρόβλημα. Φυσάει έπαρση, αλλά έπαρση νηπιαγωγείου - « εγώ αγίασα πιο πολύ απ’τον Γιαννάκη, κυρία » . Αν ξεφύγει και γίνει πονολαγνεία, πρέπει επειγόντως να μιλήσεις στον κολλητό σου, στην κομμώτρια, στον διπλανό σου, στον Διονύσιο Σολωμό (